பொருளின் உண்மைத் தன்மையை உணர்வதே அறிவுடைமை.

குறள் பால்; அறத்துப்பால் குறள் இயல்; துறவறவியல்

அதிகாரம் – மெய்யுணர்தல்  
குறள் வரிசை: 351 முதல் 355 வரை

பொருளல்ல வற்றைப் பொருளென்று உணரும்

மருளானாம் மாணப் பிறப்பு     குறள் # 351

மெய்ப் பொருள் அல்லாதவற்றை மெய்ப்பொருளென்று எண்ணும்

மயக்கத்தால் உண்டாகும் இழிவான பிறப்பு.   பாமரன் பொருள்.

இருள்நீங்கி இன்பம் பயக்கும் மருள்நீங்கி

மாசறு காட்சி யவர்க்கு.  குறள் # 352  

அறியாமைஇருள் அகற்றி இன்பத்தைக் கொடுக்கும் மயக்கம்நீங்கி

குற்றமற்ற மெய்யுணர்வை உணர்ந்தவர்க்கு.     பாமரன் பொருள்

ஐயத்தின் நீங்கித் தெளிந்தார்க்கு வையத்தின்

வானம் நணிய துடைத்து.        குறள் # 353

சந்தேகத்திலிருந்து விடுபட்டு தெளிவுபெற்றவர்க்கு உலகத்தைவிட

வான்உலக்ம் அருகில் உளதாகும்.   பாமரன் பொருள்

ஐயுணர்வு எய்தியக் கண்ணும் பயமின்றே

மெய்யுணர்வு இல்லா தவர்க்கு,    குறள் # 354

ஐம்புலன்களின் உணர்வுகளை அடக்கியபோதும் பயனில்லை

உண்மையை உணரும் அறிவில்லாதவருக்கு.     பாமரன் பொருள்.

எப்பொருள் எத்தன்மைத் தாயினும் அப்பொருள்

மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு.     குறள் # 355

எந்தப்பொருள் எத்தன்மையுடையாதாகத் தோன்றினாலும் அப்பொருளின்

உண்மைத் தன்மையை உணர்வதே அறிவுடைமை.   பாமரன் பொருள்