கோபத்தை விட்டவர் துறவிக்கு ஒப்பாவார்.

அறத்துப்பால். குறள் இயல்: துறவறவியல். அதிகாரம்:வெகுளாமை.        (சினங்கொள்ளாமை)

குறள் 306 முதல் 310 வரை

சினம்என்னுஞ் சேர்ந்தாரைக் கொல்லி இனமென்னும்

ஏமப் புணையைச் சுடும்.               குறள் # 306.

கோபமென்னும் சேர்ந்தவரை அழிக்கும் நெருப்பு சுற்றமெனும்

பாதுகாப்பு தெப்பத்தையும் சுட்டழிக்கும்.            பாமரன் பொருள்

சினத்தைப் பொருளென்று கொண்டவன் கேடு

நிலத்தறைந்தான் கைபிழையா தற்று.       குறள் # 307

கோபத்தைக் குணமாகக் கொண்டவன் கெடுவது

நிலத்தை அடித்தவன் கை வேதனைக்கு தப்பாதது போல.          பாமரன் பொருள்

இணர்எரி தோய்வன்ன இன்னா செயினும்

புணரின் வெகுளாமை நன்று.    குறள் # 308

தீச்சுவாலையுள்ள நெருப்பில் வாட்டுவதுபோன்ற துன்பத்தைச் செய்தவரிடமும் முடியுமானால் கோபம்கொள்ளாமை நல்லது.          பாமரன் பொருள்

உள்ளிய தெல்லாம் உடனெய்தும் உள்ளத்தால்

உள்ளான் வெகுளி எனின்.     குறள் # 309

நினைத்தத்தை யெல்லாம் உடனே அடைவான் மனதால்

கோபப்பட நினைக்காதவன் என்றால்.                              பாமரன் பொருள்

இறந்தார் இறந்தார் அனையர் சினத்தைத்

துறந்தார் துறந்தார் துணை.    குறள் # 310.

பெருங்கோபம் கோண்டவர் இறந்தவருக்குச் சமம்ஆவார். கோபத்தை

விட்டவர் துறவிக்கு ஒப்பாவார்.                                               பாமரன் பொருள்